"Tümgeneral Mehmet Dişli herkesi alacağız dedi. Darbecilere ölüm kalım olmadan bitirin dedim ancak ikna edemedim. Mehmet Dişli oturmakta olduğum masadaki sandalyelerden birine oturup heyecanlı ve geçmişte bildiğim ve alışık olduğum
ruh halinden farklı bir tarzda, "Komutanın operasyon başlıyor, herkesi alacağız. Taburlar, tugaylar yola çıktı, biraz sonra göreceksiniz" gibi şeyler söyledi.
Ben ilk önce anlamlandıramadım, cümle içerisinde belki
uçaklar demiş olabilir ancak bunun bir kalkışma olarak ifade edebileceğim bir operasyon olduğunu anladım ve hiddetle, "Ne diyorsun ulan sen, ne operasyonu, sen manyak mısın, sakın ha" şeklinde bağırdım.
Arkam kapıya dönük olduğu için kapının açık olup olmadığını fark etmedim. İkinci başkanın nerede olduğunu, diğer komutanlarının nerede olduğunu sordum. Kendisi heyecanlanmayın, rahat olun, gelecek gibi laflarla karşılık verdi.
"Benim seninle bir başkası ile böyle işlerin içerisinde olanlar ile hiçbir işim olamaz, sen benimle ne biçim konuşuyorsun, kim bunlar, siz kimsiniz" gibi soruları sürekli hiddetli sıralıyordum. Haliyle çok öfkelenmiştim.
Netice olarak gittikleri yolun yanlış olduğunu, büyük bir bataklığa battıklarını, cezasını çekeceklerini, hiç olmazsa bir erkeklik gösterip başkalarını bu işe bulaştırmadan ve ölüm kalım olmadan bu işi sonlandırmalarını, hemen giriştikleri bu girişimi durdurmalarını söyledim. Fakat ikna edemedim.
Kendisi benim böyle hissetli karşı çıkmama rağmen sinirlerine hakim olmaya çalışıyordu ve sakin görünerek, "Komutanım bu
iş bitti ve herkes yola çıktı" anlamında şeyler söylüyordu.
Beni Gülen ile Tuğgeneral Hakan
Evrim görüştürmeye çalıştı.
