Bir mahkum cellada verildiği
zaman kıyafetleriyle beraber üzerinden çıkan her şey cellatların olurdu. Bu
eşyalar toplanır ve senede 2 defa büyük bir mezarlıkta satılır buna cellat pazarı denirdi. Bu pazarda çok değerli
eşyalar bulunurdu. Sahipleri cellat elinde can verdiklerinden uğursuz olarak adlandırılır ve hakiki değerinden çok daha ucuza satılırdı. Cellatlar evlenmezlerdi. İnsanlar tarafından pek de sevilmezlerdi. Sağır ve dilsiz oldukları için yalnız kalırlar, halktan devamlı beddua alınır hakarete uğrarlardı.