Bu Bayram da Günışığı Çocukları Tarafından Yapılmış Birbirinden Harika 20 Tebrik Kartı
Türk Telekom'un desteğiyle bu bayram da bayram tebriklerinizi Günışığı Çocukları'nın ellerinden çıkmış tebrik kartlarıyla yapın. Ayrıntılı bilgi için: http://www.birbaskabayram.com/
1. Enes Kıvrak
Henüz 3 aylık bir bebek olan Enes annesiyle beraber oyun oynamaktaydı. Annesi oyuncakları ona doğru tuttuğunda Enes’ten hiçbir tepki gelmediğini gördü. Göz damarlarının birisi %50, diğeri ise %70 tıkanıktı. Bu rahatsızlığın tedavisinin olmadığı söylendiği için ailesi, Enes’i görme engelliler okuluna gönderdi. Enes derslere bir türlü konsantre olamıyordu. Bir gün Enes’in yere düşen bir kalemi elleriyle aramadan aldığını gören öğretmeni, Enes’in aslında az görme engeli olduğunu fark etti. Vakit geçirmeden ailesiyle konuşan öğretmen, onlara Günışığı Projesi’nden bahsetti. Bunun üzerine az gören eğitimi almaya başlayan Enes’in dikkat eksikliği yerini zamanla öğrenme hevesine bıraktı. Okula büyük bir heyecan ve istekle devam eden Enes, arkadaşlarıyla kaynaşmasının yanı sıra günden güne görme becerisini arttırmaya başladı. Artık hayatını yardım almadan sürdürüyor.
2. Ali Demir
Bundan tam 11 sene önce anne ve babasının uzun zamandan beri doğumunu heyecanla beklediği Ali, puslu bir sonbahar gününde dünyaya geldi. Dünyaya gözlerini açtığında oldukça ufak olması ilk anda herkesin dikkatini çekmişti. Ali, prematüre doğmuştu. Anne ve babası, zamanla bu minicik meleğin sıkıntılarıyla karşılaşmaya başladı. Öncelikle prematüre bebeklerde sıkça rastlanan bir görme rahatsızlığı baş göstermişti. Maalesef sağ gözü görme işlevini yitirmiş, sol gözündeki rahatsızlığın tedavisi ise hastanedeki doktorların tüm müdahalelerine rağmen yetersiz kalmıştı. Ailesi Ali’nin bu rahatsızlığının tedavi edilebileceğine kalpten inandı ve birçok eğitim kurumunun kapısını çaldı. Ancak Ali, çok fazla iyileşme gösteremedi. Bir gün, Ali’nin babası Günışığı Projesi’nden haberdar oldu. Ali’yi bu eğitimi veren kuruma götürüp şanslarını bir de burada denemeye karar verdiler. Ali, eğitim sürecine başladı. Proje kapsamında Ali’ye 80 punto ile okuma yazma eğitimi verilmeye başlandı. Ali okuma yazmayı öğrendi, şu anda 18 punto ile normal eğitimine devam ediyor.
3. Talha Rasim Akkoyun
Ailesinin hevesle beklediği Talha Rasim, anne ve babasının tam da beklediği zamanda, beklediği şekilde dünyaya gelmişti. Her şey yolundaydı. Ta ki Talha sarılık geçirene kadar. Sarılığı geçirebilmek için doktorlar Talha’yı kuvöze aldılar, bir hafta boyunca ışık tedavisi uyguladılar. Tedavi başarıyla sonuçlanmıştı, Talha bebek sarılığı yenmişti. Ancak tedavinin beklenmedik bir sonucu vardı. Kuvözde geçirdiği bir haftanın sonunda Talha’nın göz bebekleri tamamen kaybolmuştu. Doktorlar bu durumun normal olduğunu, dördüncü aya kadar durumun düzeleceğini söylediler. Ailesi için günler geçmek bilmedi, Talha’nın gözlerinin normale dönmesini bekliyorlardı. Dördüncü ay da dolmuştu, ancak Talha’nın gözlerinde en ufak bir değişim görülmüyordu. Doktorlar Talha’nın retinasında sıvı birikmesi oluştuğunu, bu yüzden görmekte zorlandığını söylediler. Ufak bebeğin gözleri sadece ışığa tepki veriyor, nesneleri takip edemiyordu. Bu şekilde geçirdiği bebeklik ve ardından gelen çocukluk döneminden sonra, ailesi Talha’nın eğitim hayatı için araştırmalara başladılar. Günışığı Projesi’nde yer alan eğitimcilerle tanıştılar. Talha da projeye dahil oldu, az gören eğitimi almaya başladı. Talha’nın azmi ve öğrenme isteği, kısa zamanda önemli başarılar göstermesini sağladı. Artık daha küçük puntolarla okuyabiliyor, kimsenin yardımı olmadan bisiklete binebiliyor. Talha, başarılı ve bağımsız bir birey olarak hayatına devam ediyor.
4. Muhammed Melih Çolak
Muhammed Melih, ailenin üçüncü çocuğu olarak, genetik bir görme bozukluğu ile dünyaya geldi. Ortanca abisi Enes gibi, Muhammed Melih de çok az görme yetisine sahipti. Muhammed Melih okul çağına geldiğinde ailesi onu okula göndermemeyi bile düşündü. Ama Muhammed Melih okula gitmek, yeni bir şeyler öğrenmek konusunda çok hevesliydi. Muhammed Melih, hayatında yeni bir sayfa açacak olan Günışığı Projesi’nden haberdar oldu. Melih yan yana olan renkleri ayırmakta, karışık şekilleri çözümlemekte bile zorlanırken, Günışığı eğitimi ile yaşadığı bu zorlukları aşmayı başardı. Muhammed Melih bugün ödevlerini ve okumalarını kendi başına yapabilen, başarılı bir öğrenci. Az gören eğitimi sayesinde kaynaştırma öğrencisi olarak devlet okuluna devam eden Muhammed Melih, katıldığı bilgi yarışmalarında dereceler alıyor. Muhammed Melih artık hayata daha fazla umut ve iyimserlikle bakıyor.
5. Işıl Eylül Külten
Ailesinin doğumunu merakla beklediği Işıl Eylül dünyaya gözlerini açtığında her şey yolundaydı. Ailenin en yeni ve en küçük üyesi herkesin yüzünü güldürmüştü. Doğumundan üç ay sonra, annesi ufak bebeğin gözlerinin titrediğini farketti. Apar topar doktora gittiler. Doktorlar Işıl’ı muayene etti, gözlerinde ‘Leber Hastalığı’ olduğunu keşfettiler. Ailesi kızlarının normal bir eğitim hayatına dahil olabilmesi için her şeyi yaptılar. Günlerce süren araştırmaları sonunda Günışığı Projesi ile tanıştılar. Işıl’ın, proje kapsamında verilen az gören eğitimine dahil olmasıyla ailenin umutları tekrar yeşerdi. Işıl gören alfabe ile okumayı, yazmayı öğrendi. Artık tek başına resim bile yapıyor. Hem Işıl hem de ailesi geleceğe umutla bakıyor.
6. Ervanur Akçay
Ervanur’un 3 günlük bebekken gittiği rutin kontroller sırasında, ‘Konjenital Katarakt’ rahatsızlığı olduğu ortaya çıktı. Doktorlar ufak bebeğin göremediğini söylediler. Aradan 22 gün geçti, Ervanur ilk ameliyatına girecekti. Göz merceklerinin alınacağı bu ameliyat zorlu bir operasyondu. Operasyon başarılı geçti, 25 günlük Ervanur’un göz mercekleri alınmış, gözünde ufak da olsa bir ışık algısı oluşmuştu. Ancak bu küçük bünyenin ikinci bir ameliyata girmesi pek doğru olmazdı, doktorlar bebeğin ikinci bir operasyonu kaldıramayacağını söylediler. Ailesi bu durumla başa çıkmanın yollarını ararken Günışığı Projesi’nden haberdar oldular. Projede yer alan eğitmenlerin desteğiyle Ervanur, gözündeki ufacık ışık algısını doğru ve etkili kullanmayı öğrendi. Sadece görme anlamında da değil, psikolojik açıdan da Günışığı Projesi’nin Ervanur’a çok katkısı oldu. Kendi başına bir şeyleri başarabileceğini öğrendi, kendine olan güveni arttı, yapamaz denilen şeyleri yapıp ailesini bile şaşırtmaya başladı. Üstelik derslerinde de çok başarılı...
7. Elif Melek Çelebi
Elif Melek ailesinin ve doktorların beklediği tarihten daha önce dünyaya geldi. Bu sürpriz durum, erken doğum retinopatisini de beraberinde getirdi. Üstelik Elif’in vücudu tam gelişmediği için yürümekte zorlanıyordu. Ailesinin desteği ve aldığı özel eğitimler sayesinde yürüyebilir hale geldi, ancak görme işlevindeki kaybı halen devam ediyordu. Ailesi bu duruma rağmen, çocuklarını görme engelliler okuluna göndermeyi istemiyordu; çünkü Elif’in görme durumunun değişebileceğine olan inançlarını henüz kaybetmemişlerdi. Elif, normal bir okulda eğitim hayatına başladı. Ancak işler ailesinin düşündüğü gibi gitmiyordu. Elif Melek mevcut görme becerisini günlük hayatta ve okulda hiç kullanamıyor, derslere katılım sağlayamıyordu. Yazı yazamıyor, iletişimi çok iyi olmasına rağmen çekingen davranıyordu. Ailesi Günışığı Projesi kapsamında verilen az gören eğitiminin Elif’e faydalı olabileceğini düşündü. Projede yer alan eğitimciler Elif’e hem derslerinde hem de sosyalleşmesinde yol gösterdiler, destek oldular. Bu durum Elif’in hayatına bir umut ışığı oldu. Proje kapsamında verilen eğitim sonrasında tahtadaki 5 cm büyüklüğündeki harfleri bile görebilir duruma geldi. Melek şu anda 4. sınıfa devam ediyor ve dersleri de gayet iyi. Üstelik okul dışında da müzik ve bale eğitimi alıyor, her işini kendi başına yapabiliyor.
8. Deniz Işık
Dünyaya gözlerini açtığında doktorlar Deniz’e albinizm tanısı koydu. Annesi ve babası her ne kadar destek olsa da, cildinin aşırı hassas ve güneşten rahatsız olması nedeniyle Deniz zor bir çocukluk dönemi geçirdi. Üstelik gözlerindeki nistagmus rahatsızlığı da Deniz’in göz teması kurmasını zorlaştırıyordu. Ailesi bu rahatsızlık nedeniyle nasıl bir yol izleyeceklerini bilemediklerinden Deniz’i görme engelliler okuluna göndermeyi planlıyordu. Tam da bu sırada, Günışığı Projesi’nden haberdar oldular. Proje kapsamında verilen az gören eğitiminin Deniz’e bir faydasının olup olmayacağını görmek istediler. Deniz projeye dahil olduktan sonra, projede yer alan eğitimcilerin danışmanlığında görme yeteneğini daha iyi kullanmaya ve normal bir okula başladı. Şu anda derslerinde çok başarılı ve kendine olan güveni de gün geçtikçe artıyor.
9. Zeynep Defne Çakmak
Zeynep Defne, prematüre olarak dünyaya geldi. Kuvözde geçirdiği 70 günlük yoğun bakımın ardından, Prematüre Retinopatisi rahatsızlığı sebebiyle sağ gözü tamamen, sol gözü ise kısmen görme yetisini kaybetti. Her iki gözüne de uygulanan lazer ve ameliyat işlemleri sonucunda gözlük ile %5 görme yetisi kazanabildi.Ailesinin internetteki araştırmaları sonucu Günışığı Projesi’ne dahil olan Zeynep Defne, uzun ve sabırlı geçen bir eğitim sürecinden sonra okuma yazmayı öğrendi, toplama çıkarma gibi işlemleri de yapabiliyor. Şu anda kaynaştırma öğrencisi olarak devlet okulunda eğitim hayatına devam eden Zeynep Defne, öğretmenleri tarafından akademik becerileri üst düzeyde bir öğrenci olarak değerlendiriliyor. Zeynep Defne boş vakitlerinde yüzüyor, bisiklete biniyor. Fotoğraf ve video çekip sosyal medyada paylaşmayı da çok seviyor.
10. Zeynep Damla Koç
Zeynep Damla’nın, halk arasında gece körlüğü ya da tavuk karası olarak bilinen, tıptaki adıyla ‘Retinitis Pigmentosa’ rahatsızlığı vardı. Bilinen bir tedavisi bulunmayan bu rahatsızlıkla yaşaması gereken Zeynep Damla, gittikçe içine kapanmış, fazla konuşmayan ve çekingen bir çocuk olmuştu. Hem küçük çocuk hem de ailesi bir tür vazgeçiş içindeydi. Zeynep Damla’nın, Günışığı Projesi’ne katılmasıyla özgüveni arttı. Verilen eğitim ile kazandığı beceriler, onu akranlarıyla çok yakın bir seviyeye getirdi, ailesi de küçük kızlarına inanmaya başladı. Zeynep Damla şu anda devlet okuluna devam ediyor. Kitap okumaktan çok zevk alıyor, arkadaşlarıyla oynadığı oyunlarda çok aktif davranıyor.
11. Şüheda Fatma Kılıç
Kardeşi Selin gibi, Şüheda Fatma’nın da genetik bir rahatsızlık olan albinizm’den kaynaklı görme problemi vardı. O da tıpkı kardeşi gibi %10 görme yetisine sahipti. O da Günışığı Projesi’ne dahil olduktan sonra hayatının değiştiğini fark etti, hayata karşı özgüveni yükseldi, herkes gibi bir yaşam sürebileceğini anladı. Aldığı eğitimin sonucu olarak şu anda normal bir devlet okulunda okuyor.
12. Selin Kılıç
Küçük yaşlarda albinizm hastalığından muzdarip olan Selin, aynı zamanda bu hastalığın getirdiği problemlerden birini yaşamaktaydı; görme kaybı… Güneşli alanlarda daha da az görebilen minik kızın hayatındaki değişim Günışığı Projesi’ne dahil olmasıyla gerçekleşti. Küçük nesneleri ve yazıları daha net görmeye başlayan Selin, şimdilerde normal devlet okulunda eğitimine devam ediyor.
13. Pelinsu Öztorun
Göz kayması şikayeti olan 5 yaşındaki minik Pelinsu’yu doktora götüren ailesi sorunun tam olarak çözülemediğini öğrendi. Birçok doktor denedikten sonra, minik Pelinsu’nun gözlerindeki problemin ötesinde başının içinde aslında bir de tümör olduğu anlaşıldı. Bir an önce ameliyata alınan minik kızın başı tümörden temizlense de teşhiste geç kalındığı için sol gözünde kısmen, sağ gözünde ise tamamen görme yetisi kayboldu. Pelinsu çok geçmeden Günışığı Projesi’ne dahil oldu. Bu proje sayesinde eğitimine devam eden Pelinsu’nun kendinin ve ailesinin bile hayal edemeyeceği bir şey gerçekleşti. Bugün Pelinsu, normal boyuttaki yazıları seri şekilde okuyabildiği gibi yazdığı yazılar da net olarak okunabiliyor.
14. Öykü Tezcan
Prematüre olarak dünyaya gelen Öykü’nün, birkaç aylıkken görme problemleri olduğu fark edildi. Yapılan tetkikler, Öykü’nün sol gözünün hiç görmediğini, sağ gözünün ise ışık algısı derecesinde görebildiğini gösterdi. 3 yaşından bu yana özel eğitimler aldı. Öykü sadece ışığı algılayacak şekilde görebiliyordu. Öykü, Günışığı’nda kaynaştırma eğitimi aldıktan sonra ilkokula başladı. Şu anda normal okulda eğitim hayatına devam ediyor. Az gören eğitimi ile tanışmadan önce başkasının çizdiği resimleri bile karışık bulan, ayırt edemeyen Öykü, şimdi hareketli resimleri bile ayırt edebiliyor. Düzenli olarak spor yapan, paten kayan Öykü, yeni doğacak kardeşini dört gözle bekliyor. Beklemekle de kalmayıp bu zor süreçte ev işlerine ve doğum hazırlıklarına yardım ediyor.
15. Mehmet Onur Dölkeleş
Mehmet Onur’un doğumu bir hayli zor olmuştu. Sezaryen doğum yapan annesi, daha ilk andan itibaren bebeğinin gözlerinde bir değişiklik olduğunu fark etmişti. Doğumdan bir süre sonra evdeyken, annesi minik Mehmet Onur’un ışıkları takip edemediğini anladı. Farklı doktorlara gitmelerine rağmen bir türlü tam anlamıyla teşhis konulamayan Mehmet Onur, sonunda görme engellilerin gittiği bir okula başlamak zorunda kaldı. 9 yaşına kadar kabartma alfabesi ve beyaz baston kullanmayı öğrendi. Ancak ailesi, Mehmet Onur’un tamamen görme engelli olduğuna inanmıyordu. Bu yüzden çocuklarına uygun bir okul arayışını hiç bırakmadılar ve bir gün televizyon seyrederken Günışığı Projesi’nden haberdar oldular. Vakit kaybetmeden bu projeye dahil olan Mehmet Onur, artık baston kullanmadan hareket edebiliyor. Hem 35 punto okuyabiliyor hem de yardım almadan yaşamını sürdürüyor.
16. Mehmet Kocaman
Mehmet görme problemi ile dünyaya gelmiş bir miniğimiz. Ailesinin desteği ile küçük yaşlardan itibaren ışık eğitimi alarak görme duyusunu kullanmayı öğrendi. Ancak ailesinin tüm gayretlerine rağmen Mehmet’in görme problemi için bu çaba yeterli olmadı. Taa ki Günışığı projesi ile tanışana kadar. Günışığı, Mehmet’in hayatına bir umut ışığı oldu. Kısa sürede hızlı bir gelişim gösteren Mehmet, bugün resim yapabiliyor, bisiklete biniyor, kendi başına koşup oynayabiliyor hatta kitap okuyup, yazı yazabiliyor. Şu anda kendi başına matematik işlemlerini yapabilen, tekvando eğitimi alan Mehmet geleceğe umutla bakıyor.
17. Mehmet Akıncı
Mehmet, anasınıfında eğitimine devam ettiği bir gün, renkleri hatırlama oyunu oynamaktaydı. Öğretmenleri renkli kalemlerle bir kağıda resim çizmekte, daha sonra öğrencilerin bu çizilen şekli hatırlamaları istenmekteydi. Ancak Mehmet renkleri bir türlü öğrenemiyordu. Yapılan detaylı tetkikler sonucu Mehmet’in ‘optik nöropati’ denilen, genetik bir rahatsızlığı olduğu ortaya çıktı. Doktorlar, Mehmet’in zamanla tüm görme yetisini kaybedeceğini söylemişlerdi. Bu duruma çok üzülen ailenin, Mehmet’i görme engelliler okuluna göndermekten başka çaresi kalmamıştı. Okula başlayan Mehmet, burada da sorunlar yaşamaya başladı. Bir türlü kabartma alfabesini öğrenmek istemiyordu. Bunun nedeni de etrafını azda olsa görebilmesiydi. Annesinin bir televizyon programında rastladığı doktor az görenler için oluşturulan Günışığı Projesi’nden bahsetmekteydi. Bunu duyan annenin içi bir anda umutla doldu. Projeyi enine boyuna araştıran aile çocukları için en doğru kararın Günışığı Projesi’ne dahil olmak olduğuna karar vermişlerdi. Vakit kaybetmeden Mehmet’i projeye dahil ettiler. Mehmet günden güne gelişim gösteriyor, okula her gün büyük bir hevesle gidiyordu. Mehmet’in içindeki yaşama sevinci okuma yazmayı hızlıca öğrenmesine ve kendi başına hayatını sürdürebilmesine olanak sağladı. Mehmet’in bugün tıpkı herkes gibi gerçekleştirmek istediği hedefleri ve hayalleri var.
18. İpek Damla Atay
İpek, telaşlı doktorların koşturup durduğu doğumhanede dünyaya gözlerini açmıştı. Doğumu sırasında oksijen dozu düzgün ayarlanamadığı için gözlerinde hasar oluşmuştu. Bir gün, İpek’in yüzüne tutulan ışığa sol gözünün tepki verdiği anlaşıldı. Ailesi, bu gelişmenin üzerine hiç vakit kaybetmeden daha önce adından haberdar oldukları Günışığı Projesi’ne dahil oldular. Sadece ışığa tepki çalışması ile başlayan eğitimi okuma yazmaya kadar ulaştı. 200 punto ile okumaya başlayan İpek Damla şu anda 55 puntoya kadar inebildi. Eğitimi devam eden İpek, bugün çok daha umutlu ve istekli bir biçimde hayatına devam ediyor.
19. Hanife Sude Çakır
Hanife Sude, Günışığı Projesi’ne başladığı ilk gün, tek başına arka sırada oturmuştu. Daha önce görme engellilerin gittiği okulda okuyan Hanife, bu ilk gün oldukça yabancılık çekmişti. Ancak zamanla hem öğretmenlerine hem de arkadaşlarına alıştı. Kendini olması gerektiği yerde hissediyor ve görme yetisinde gelişme yaşadığı gibi okulda öğrendiklerinin kendi yaşamına yansımalarını gördükçe mutlu oluyordu. Bugün Günışığı Projesi ile eğitim alan tüm arkadaşları gibi engel tanımadan yaşamını sürdürüyor.
20. Görkem Dölkeleş
Ailesinin ilk çocuğu olan Görkem’in dünyaya gelmesi büyük bir sevinç kaynağı olmuştu. Zamanla bebeklerinde kendi davranışlarına tepkisizlik gören anne ve babası O’nu doktora götürdü. Doktorlar %1-2 görme yetisi olduğunu söylediler. Göz sinirleri gelişmediği için rahatsızlığında ne gerileme ne de ilerleme oluyordu. Ailesi Görkem’i 2 yaşına geldiğinde görme engelli okuluna yazdırdı. Ancak Görkem öğretmeninin tüm çabalarına rağmen alfabeyi bir türlü sökememiş, kullanması gereken bastonu da duvara vurarak kırmıştı. Bu duruma oldukça üzülen aile başka yollar aramaya başladı ve az görme eğitimi veren Günışığı Projesi’nden haberdar oldu. En son şanslarını burada denemeye karar veren aile Görkem’deki mucizevi değişime zaman içinde tanık oldu. Görkem kendi başına kendi ihtiyaçlarını karşılar duruma gelmişti. Bugün okuldaki birçok arkadaşı gibi günlük hayatını yardım almadan sürdürüyor.